Dziś mija rok od śmierci legendy Barcelony, Holendra Johana Cruyffa. Wywarł on wielki wpływ na hiszpańską piłkę zarówno jako piłkarz, jak i szkoleniowiec.
Holender trafił do FC Barcelona z Ajaksu w 1973 roku. Na przestrzeni pięciu lat spędzonych w stolicy Katalonii, rozegrał 143 mecze i zdobył 48 bramek. Już w pierwszym sezonie miał spory wpływ na wyniki Blaugrany. W rozgrywkach LaLiga 1973/1974 był 2. najlepszym strzelcem zespołu, z 16 bramkami na koncie, przyczyniając się do zdobycia mistrzostwa Hiszpanii. Barcelona wygrała ligę z dużą przewagą, 8 punktów, zważając na to, że wówczas za zwycięstwo przyznawano dwa punkty. W 1974 roku otrzymał (po raz trzeci w karierze) Złotą Piłkę za udane występy w barwach klubu, jak i reprezentacji Holandii. Wraz z Barceloną zdobył jeszcze Copa del Rey w 1978 roku. Dwukrotnie został wybrany najlepszym zagranicznym zawodnikiem LaLiga.
Mało kto pamięta, ale Duma Katalonii nie była jedynym hiszpańskim klubie w karierze Cruyffa. Holender występował również w barwach Levante. W zespole z Walencji występował w drugiej połowie sezonu 1980/1981. Rozegrał tam 10 meczów i zdobył dwie bramki. Po zakończeniu sezonu trafił do Ajaksu Amsterdam. Do Hiszpanii jednak wrócił, tym razem w innym charakterze.
Holender objął Barcelonę w 1988 roku, po nieudanym dla klubu sezonie. Barça zajęła dopiero 6. miejsce w lidze i chociaż zdobyła Copa del Rey, gwarantujący grę w Pucharze Zdobywców Pucharów. W klubie panował niedosyt i wszystkie problemy zespołu miał zażegnać właśnie Holender, który rok wcześniej otrzymał nagrodę dla Trenera Roku wg World Soccer Magazine za dobre wyniki w Ajaksie.
Już w pierwszym sezonie, Johan Cruyff osiągnął sukces na płaszczyźnie europejskiej – Puchar Zdobywców Pucharów, a także zajął z zespołem 2. miejsce w lidze, przegrywając tylko z Realem Madryt. Gwiazdą zespołu był Hiszpan Julio Salinas, który był również najlepszym jego strzelcem (20 bramek). Przed następnym sezonem do klubu dołączyli Ronald Koeman i Michael Laudrup. Pierwszy z nich zdobył w swoim pierwszym sezonie aż 14 bramek, pomimo tego, że grał na pozycji libero.
Na mistrzostwo Hiszpanii Barcelona Cruyffa musiała jednak czekać do sezonu 1990/1991. Przed rozgrywkami do zespołu trafił bułgarski napastnik Hristo Stoichkov. Transfer okazał się strzałem w dziesiątkę holenderskiego szkoleniowca, gdyż zawodnik przyczynił się znacząco do sukcesu, zdobywając w lidze 14 goli. Kluczowy dla “ery Cruyffa” okazał się jednak kolejny sezon.
Wembley, 20 maja. FC Barcelona podejmuje Sampdorię. W bramce Zubizarreta, w obronie Ferrer, Koeman, Nando, Juan Carlos, w pomocy Bakero, Guardiola, Laudrup i Eusebio i w ataku Salinas oraz Stoichkov. Przez 90 minut nie padła żadna bramka z obu stron. Defensywa Barcelony skutecznie powstrzymywała Roberto Manciniego oraz Gianlucę Vialliego, jednak ataki Blaugrany były również odpierane bardzo skutecznie przez obronę włoskiego klubu. 112. minuta. Ronald Koeman. Rzut wolny. Strzał z dystansu. FC Barcelona z pierwszym w historii zespołu Pucharem Europy. Dwóch bohaterów – dwóch Holendrów – Ronald Koeman i oczywiście Johan Cruyff.
W 1996 roku “era Cruyffa” dobiegła końca. Puchar Europy, Puchar Zdobywców Pucharów, 4 mistrzostwa, Copa del Rey, Superpuchar Europy, 3 Superpuchary Hiszpanii – z takim dorobkiem Holender zakończył wielką trenerską przygodę w Barcelonie. Po zawale serca postanowił odejść na emeryturę.
W latach 2009-2013 Johan Cruyff był selekcjonerem nieoficjalnej reprezentacji Katalonii. Poprowadził zespół w 4 spotkaniach, notując dwa zwycięstwa i tyle samo remisów.
Johan Cruyff wywarł ogromny wpływ na hiszpańską piłkę zarówno jako zawodnik, jak i trener. To właśnie od niego wielkiej piłki uczył się Pep Guardiola, który po latach powtórzył sukcesy swojego mentora. W swojej autobiografii zawarł 14 zasad. Umieszczone są one na każdym Cruyff Court, boiskach dla dzieci wybudowanych przez Fundację Johana Cruyffa. Dlaczego był wielkim piłkarzem, trenerem, jak i człowiekiem? Oto 14 jego odpowiedzi.
1. Zespołowość – “Jeśli chcesz coś osiągnąć, musisz zrobić to razem z innymi.”
2. Odpowiedzialność – “Dbaj o wszystko, jakby było twoją własnością.”
3. Szacunek – “Miej szacunek do innych.”
4. Integracja – “Wciągaj innych w swoje działanie.”
5. Inicjatywa – “Odważ się próbować czegoś nowego.”
6. Coaching – “Zawsze pomagaj każdemu.”
7. Osobowość – “Bądź sobą.”
8. Zaangażowanie społeczne – “Wzajemne oddziaływanie jest ważne, zarówno w sporcie, jak i w życiu.”
9. Technika – “Znaj podstawy.”
10. Taktyka – “Wiedz, co zrobić.”
11. Rozwój – “Sport umacnia ciało i duszę.”
12. Nauka – “Ucz się każdego dnia czegoś nowego.”
13. Gra razem z innymi – “Nieodłączna część każdej gry.”
14. Kreatywność – “Wnoś piękno do sportu.”
